JailHouse Rock

      Οι πιο πολλοί διαβάζοντας τον τίτλο ίσως σκέφτονται την ομώνυμη ταινία(και το τραγούδι)του '57 με πρωταγωνιστή τον "Βασιλιά" Έλβις.JailHouse Rock ή εν συντομία JHRονομάζεται ένα συνονθύλευμα από μαχητικά συστήματα στυλ το οποίο εξασκείται,δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε μέσα στα σωφρονιστηκά ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών,κυρίως στα ποινικά ιδρύματα της Νέας Υόρκης,αποκλειστικά από μαύρους κρατούμενους.Πρόκειται για την ΜΟΝΑΔΙΚΗ πολεμική τέχνη (μάλλον καλύτερα μαχητική τεχνοτροπία) της οποίας οι Grand Masters είναι βαρυποινίτες που είναι στη στενή για εγκλήματα με βαθμό κακουργήματος και πάνω...
      Λίγα πράγματα είναι γνωστά για το JailHouse Rock από τούδε και στο εξής JHR,και αυτό γιατί όπως είπα και πιο πάνω εξασκείται μετάξυ των μαύρων οι οποίοι τηρούν άκρα μυστικότητα παρόμοια με αυτή των Κινέζων μεταναστών στις αρχές του 20ου αι. αναφορικά με το Kung Fu.
      Προσοχή! Δεν αναφέρομαι σε κατάδικους οι όποιοι γνωρίζανε πολεμικές τεχνές (τις γνωστές Karate,Tae Kwon Do,Kung Fu)πριν μπουν στη φυλακή και δημιούργησαν,τρόπον τινά με τη μέθοδο του copy-paste από τα γνωστά συστήματα το JHR...Αναφέρομαι σε μία μαχητική τεχνοτροπία που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε
ΜΕΣΑ στις φυλακές από Αφροαμερικανούς κρατούμενους ως μέθοδο αυτοάμυνας μέσα σε κελία 2Χ2 ή σε στενούς διαδρόμους ή εναντίον πολλών και οπλισμένων με αυτοσχέδια όπλα των φυλακών,αντιπάλων.
      Επίσης το όνομα JailHouse Rock δεν αναφέρεται σέ ένα συγκεκριμένο στυλ αλλά σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους(όπως συμβαίνει και με το όνομα "Kung Fu").Έτσι υπάρχει το 52 Hands Block(από το ομώνυμο παιχνίδι τράπουλας που παίζεται στις νεοϋορκέζικες φυλακές στο οποίο πετάς τα χαρτιά και αυτά "όπως πέσουν",με τυχαίο τρόπο δλδ),το Comstock style(αναπτύχθηκε στις φυλακές Comstock),το San Quentin style(Φυλακές San Quentin) το Mount Meg style(Φυλάκες Mount McGregor)Closing Gates style και άλλα πολλά.
      Η ύπαρξη του JHR αμφισβητήθηκε από πολλούς αλλά(όπως λέει και το άρθρο του wikipedia) διάφορα άρθρα που σκαναρίστηκαν στο Stickgrappler.com,καθώς και αξιόπιστες μαρτυρίες διάσημων πυγμάχων(Zab Judah,Mike Tyson)που μπήκαν φυλακή για αδικήματα σχετικά με ξυλοδαρμό και πρόκληση σωματικών βλαβών,δείχνουν μάλλον ότι "κάτι παίζει".
      Οι ρίζες αυτής της παράξενης "πολεμικής τέχνης" ανάγονται στον 17ο και 18ο αιώνα όταν σκλάβοι από την Αφρική(κυρίως Μπαντού από την Αγκόλα)
φυλακίστηκαν σε Αμερικάνικες φυλακές και βρέθηκαν στην ανάγκη να υπερασπιστούν τον εαυτό τους(Μία αλλή γνωστή και trendy ακόμα και στην Αθήνα πολεμική τέχνη-χορός που δημιούργήθηκε πάλι από Αγκολέζους Μπαντού σκλάβους,αυτή τη φορά στη Βραζιλία είναι η διάσημη πλέον Capoeira).Αυτές οι οι τεχνικές, τώρα των Αφρικανών σκλαβων αναμείχθηκαν πολύ αργότερα με "fist-fighting" στυλ που εξασκούσαν οι μαύροι στις νότιες ΗΠΑ και στα Sea Islands της Ανατολικής Ακτής.
     Το JHR επιβιώνει ακόμα και στις μέρες μας μέσα στις Φυλακές την Νέας Υόρκης(οι οποίες αποκαλούνται από όσους ξέρουν τι παίζει εκεί μέσα "Σχολές Μονομάχων",μπαίνεις με ένα μέτριο επίπεδο μαχητικής ικανότητας και βγαίνεις Russel Crowe.Βέβαια σιγά-σιγά σβήνει λόγω της δημοτικότητας ανάμεσα στους μαύρους κρατούμενους της κλασσίκης πυγμαχίας,παρ'όλο που υπάρχουν και σήμερα μοντέρνες μορφές του JHR (90's και δώθε) όπως το BumRush.Το boxing στυλ "peek-a-boo" του Floyd Patterson,είναι ένα είδος παντρέματος κλασσικού box και μαχητικής τεχνοτροπίας των φυλακών(JHR)τις οποίες έμαθε από κατάδικους όταν βρέθηκε εγκλείστος για λίγο καιρό στις φυλακές Coxsaki (guess what,Νεοϋορκέζικες και αυτές ) και το οποίο υιοθέτησε ο δάσκαλός του (και μέντορας του Mike Tyson),ο διαβόητος Cus D'Amato.Λέγεται ότι το στυλ πυγμαχίας του Tyson είναι το προαναφερθέν "peek-a-boo".Μάλιστα πόλλοι λένε ότι όταν ο Tyson αγχωθεί κατά τη διαρκεία ενός boxing match "πετά" κανα δυο κινήσεις JHR,οπώς στον αγώνα του με τον "BoneCrusher" Smith.Δεν είναι τυχαίο ότι ο Tyson μεγάλωσε σε φτωχογειτονιές του Brooklyn όπως το BrownVille.Εκεί είναι και το μόνο μέρος που θα δει και ακούσει κανείς για το JHR εκτός φυλακής.
     Το JHR μεσουράνησε κατά τη 10ετία του 70 όταν οι gangstah των υποβαθμισμένων περιοχών της Νέας Υόρκης είχαν πιο έντονο το αισθημα της τιμής.Σήμερα το λόγο έχουν τα "γκάνια" και το "ganging",το να την πέφτουν δλδ 10 σε 1, 20 σε ένα κλπ.Υπάρχουν ακόμα και σήμερα γνώστες λίγοι στις φυλακές και ακόμα πιο ελάχιστοι εκτός φυλακών,όπως ο Dennis Newsome,ο μόνος μη εγκληματίας μαύρος που ασχολείται με Capoeira,JHR,και άλλες Ασιατικές πολεμικές τέχνες.Γι'αυτό και δεν είναι γνωστό αυτό το παράξενο σύστημα ακόμα και σε φόρουμ για πολεμικές τέχνες στις ΗΠΑ.Ο Newsome δηλώνει πως έχει ακουστά μόνο για έναν λευκό που έχει μάθει το JHR,κι'αυτό πιο πολύ σαν φήμη και όχι σαν γεγονός.
      Πως μοιάζει;Για όσουν ξέρουν έχει μια κάποια συνάφεια με τη Βραζιλιάνικη Καποέϊρα και είναι λογικό αφού και τα 2 στυλ ανάγονται στους Αγκολέζους σκλάβους.Υπάρχει και μια χορευτική,τρόπον τινά βερσιόν του JailHouse Rock, το Uprocking που το εξασκούν σαν παιχνίδι τα μικρα παιδιά των Αφροαμερικανών στις συνοικίες των μαύρων στη Ν.Υ,κάτι σαν το δικό μας " Περνά-περνά η μέλισσα".
Επίσης έχει μια ομοιότητα με το Ινδονησιακό Silat χωρις να έχει επηρρεαστεί απ΄αυτό.
      Που μπορεί κανείς να το δει;Όπως είπα,και πιο πριν στους αγώνες του Mike Tyson.Ψάξτε για άσχετες-ανορθόδοξες κινήσεις μη σχετικές με το μποξ,ειδικά στον αγώνα του με τον"BoneCrusher" Smith.
      Στην ταινία "Φονίκό Όπλο 1" με τον Μελ Γκίμπσον.Ο Newsome δούλεψε,μαζί με τον μικρό γιο της οικογένειας Gracie τον Rorion,εκεί σαν "fighting chorographer" και έδειξε στον Γκίμπσον τεχνικές JHR.(Ο Rorion δήλωσε πως σε ένα φιλικό "1 to 1"με τον Newsome δεν μπόρεσε να τα βγάλει πέρα με το στυλ 52 block του δεύτερου,και αυτό,για όσους ξέρουν τι έστι Brazillian Ju Jutsu και Gracie Ju Jutsu,λέει από μόνο του πολλά...)Ο ίδιος o Γκίμπσον το αναφέρει αυτό στη συνέντευξη που έδωσε τότε στο περιοδικό "Fighting Arts International".
      Στην ταινία "Rooftops" αν και μάλλον αυτό που επιδεικνύεται εκεί είναι ο χορός "Up Rocking"που παράγεται απο το JHR,καθώς και στην ταινία "Blade",όπου ο W.Snipes εκτελεί κάποιες τεχνικές JHR,και που το αναφέρει και αυτός σε σχετική συνέντευξη.
     Τι μαθαίνει κανείς...